Assalam
Menjadi Ibu Bapa Bukan Semudah A.B.C
Aku percaya sangat-sangat madah buatan sendiri ni. Jadi seorang isteri, mama dan punyai keluarga yang kecil sesunguhnye sangat mencabar. Tiap orang cuba nak jadi yang terbaik dalam ape perkara pon yang kita buat..tak gitu??
Macam series jer bunyi entry aku ari ni..peace!! Abaikan
Bukan ape, ini la yang terjadi dalam rutin harian hidup aku. Ambil contoh kelahiran putera Qaid ke dunia sudah cukup memadai.
Kalau setahun yang lepas aku suka/ gembira dan bersyukur sangat-sangat dengan anugerah ALLAH yang satu ni. Anak yang tak banyak meragam, anak yang baik serta comel buah hati kami sekeluarga. Pendek kata dia la segalanya kan. Setahun yang lepas aku macam orang tak ada anak la umpamanye. Sebab ape?? Sebab Qaid memang anak yang tak menyusahkan aku atau suami aku langsung.
Bila sudah meningkat umur si anak maka panjang juga la akal nye. 2012 aku dah start rasa kenapa anak aku camni.....kenapa anak aku camtu. Segala perangai molek dia keluar satu persatu.Sekarang ni jangan cuba buat perangai tak senonoh depan dia, sebijik secetak nanti dia tiru.
Aku semacam give up especially bila bawak dia makan luar. Sungguh aku tak terhandle dengan kerenah dia sekarang. Cuba untuk kurangkan bawak dia tengok dunia luar sebenarnya pon tak elok juga. Mungkin budak baru setahun memang macam tu progress. Aktif nye luar biasa.
Sebagai Mak Ayah aku rasa kami saje yang bole menangani masaalah si anak. Cuma mungkin aku sendiri yang tak pandai lagi tackle hati anak bujang aku tu.Banyak lagi yang perlu kami pelajari untuk faham tentang si anak.
**Doa ku sentiasa untuk si anak**